Auteur:

Ik heb een zwak voor houtproducten. Van houten meubels tot keukengerei en speelgoed. Mijn collectie houten autootjes is zelfs groter dan het wagenpark van mijn jongens. (Maar Finn en Charlie mogen er ook mee spelen hoor!) Nu heb ik weer zo’n fantastisch product gevonden waar mijn hart een slag sneller van gaat kloppen: De houtprints van PrintCandy.

(meer…)

Ken je dat? Zit je agenda bomvol, staat je schatje naast je met een uitnodiging voor een verjaardagspartijtje waarvoor jij vergeten bent een cadeautje te kopen. En je beste vriendin bevalt drie weken eerder dan de uitgerekende datum, maar je hebt nog geen kraamcadeautje. Plus Sinterklaas staat voor de deur! Mijn leven staat bol van die momenten en daarom zweer ik bij webshoppen. Want waar zou je – als druk bezette mama – zijn zonder al die super shops die je ook kunt bezoeken tijdens middagdutjes, avondslaapjes of tijdens een (borst)voedingsmomentje midden in de nacht?! Online vind je bovendien niet alleen massaproducten, maar juist die bijzondere spullen, die ambachtelijk geproduceerd of zelfs gepersonaliseerd zijn. Ik ben fan! Er kleeft alleen een klein nadeel aan internetshoppen: Je kunt teleurgesteld worden als een product er in het echt toch niet helemaal uitziet zoals op het plaatje. Iets wat je met al je zintuigen koopt, blijkt vaak toch de betere aanschaf. Daarom verschijnen er tijdens Flavourites Live zo’n 130 hippe webshops op het gebied van fashion, interieur, kids en lifestyle drie dagen lang als pop-up shop.

(meer…)

Worteltjes, sperziebonen, courgette … Toen Finn nog een baby was, smulde hij ervan. Maar sinds mijn fijnproever de peuterleeftijd bereikt heeft, krijg ik er amper nog groente in. En dus ben ik heel creatief geworden in het verstoppen ervan; een half cherrytomaatje onder een lepel tagliatelle, een sperzieboon zorgvuldig bedekt met stukjes gehakt. En verder gaan er bij ons kilo’s komkommer doorheen. Bij iedere maaltijd hebben we komkommerschijfjes als bijgerecht en die gaan – tot mijn grote geruststelling! – wel op! Helemaal als Finn het zelf mag ‘klaarmaken’. Want iets wat je zelf gemaakt hebt, is natuurlijk véél lekkerder. En daar heeft Sascha Meyer leuk op ingespeeld. Zij schreef het kook-, lees- en knutselboek ‘De opvreters‘. En daarmee gaan de groente wel op!

(meer…)

“Niet op de bank springen!” “Aan tafel blijven zitten!” “Ja, ook de korstjes moeten op!” “Voorzichtig met je broer!”… Soms denk ik wel eens: “Ik neem een bandje op”. Want hoe vaak ik dingen ook roep, het is nooit genoeg. Maar veel leuker dan een bandje is de huishoudelijke mededelingen vereeuwigen op poster of kussensloop. Dat maakt pas indruk!

(meer…)

Over ruim een week is het Sint Maarten. Als het donker wordt, gaan de kinderen naar buiten met hun zelf geknutselde lampion om aan iedere deur een liedje te zingen in ruil voor een snoepje. Bij ons in de buurt is dat altijd een groot feest. Op straat is het één grote lichtjes parade en bij Finns peuterschooltje hangen buiten lichtslingers in de bomen, is er live muziek en wordt er warme chocolademelk uitgedeeld. The place to be voor de Sint Maarten ‘after party’. We hebben er dus al veel zin in. Finn oefent van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat zijn liedjes. “Sint maaar-ten, Sint maaaaar-ten, de koeien zijn een dikzak”, klonk het vanmorgen nog uit de wc. En hij is op school druk bezig met zijn lampion; een olifant. Maar als hij straks op 11 november buiten staat, in het pikkedonker met in zijn hand dat kleine lichtje dan vindt hij het meestal toch wel spannend. En wie staat er dan aan de deur van alle buren te loeien? Precies… Moi! Dus heb ik dit jaar voor mezelf ook maar vast een lampion gemaakt. Heel simpel, dus als je peuter er op school, de opvang of het kinderdagverblijf geen maakt, dan kun je dit idee ook gebruiken.

(meer…)

Heel Holland bakt … En mijn peuter dus ook! Appeltaartjes, cupcakes, cakes met krenten, koekjes en zijn all time favorite: brownies. “Wat een lekkerbek is die Finn”, zul je nu denken. Maar nee! Hij is dol op het breken van eieren, meel strooien, mixen en creëren van mooie brood-, cake- of koekfiguren, maar ze opeten doet hij niet. Zelfs van het aflikken van de deeghaken – de reden waarom ik altijd bij mijn moeder op het aanrecht klom – gruwelt hij. En dus zit ik opgescheept met al dat lekkers. Nou weet ik daar natuurlijk wel raad mee, maar dat wijzertje van de weegschaal slaat steeds verder uit naar rechts. En met de feestdagen nog in het vooruitzicht is dat een niet al te beste ontwikkeling. Dus mag mijn keukenprins zijn fantasie voortaan de vrije loop laten in zijn eigen patisserie – Play-Doh Cake Mountain – waar taartjes gemaakt worden van klei.

(meer…)

Op het wassen van zijn haren na is Finn dol op badderen. Hij houdt er badeendjes races, bakt pizza’s met als ingrediënten shampoo, conditioner en badschuim en tekent de muren vol met zijn badkrijt. Heerlijk als hij zijn fantasie de vrije loop laat. Klein nadeel alleen… Als het tijd is om af te drogen, weigert mijn waterratje het bad uit te komen. Maar sinds ik hem met een fantastische verkleedhanddoek van CuddleDry op sta te wachten, is het badritueel vanaf het begin tot én MET het einde een feest!

(meer…)

Brrr… Het is al echt koud buiten. Heb jij de kapstok al van zomer- naar wintertijd veranderd? Ik heb net de winterjassen tevoorschijn gehaald en de mutsen, sjaals en handschoenen uit de mottenballen getrokken. En dat bracht me op dit leuke idee: Een sjaal met snor. Een naaiklusje van niks met groot resultaat. Zo is die leuke wollen col sjaal van vorig jaar weer als nieuw. Finn is er blij mee. En voor een meisje zou je in plaats van een snor, een paar mooie grote rode lippen op een sjaal kunnen zetten.
(meer…)

Bij ons thuis ging er vroeger bijna dagelijks een beker melk of bak vla over tafel. We waren er zo aan gewend dat we als een geoliede machine reageerden als het weer zover was. Mijn broertje, zusje en ik pakten zo snel mogelijk de randjes van het tafelkleed vast om ze omhoog te houden en mijn moeder trok een sprintje naar het aanrecht voor doekjes. Alleen tijdens het avondeten – als mijn vader ook aan tafel zat – ging het anders. Iedereen behalve mijn vader pakte het tafelkleed en hij stak zijn vingers in de vla en begon te tekenen: “Vier benen, een paar grote oren en een hele lange slurf”, zei hij terwijl zijn vingers door de vla gleden. “Een olifant!” brulden wij in koor. Prachtig vonden we het als onze vader van de knoeiboel iets moois wist te maken. We gingen er bijna expres van morsen. Nu blijken er meer vaders over een toetjes talent te beschikken. Zoals de papa van Maxe; die maakt zulke mooie kunstwerken van vla dat het bijna zonde is om ze op te eten.

(meer…)

Als je de wereld al zes maanden lang vanaf de grond bekijkt, dan ga je je op den duur vervelen. Zo ook Charlie. De dagen waarop hij rustig in zijn box lag of op een kleedje zijn voorgoed voorbij. Mijn nieuwsgierige aagje is mobiel! Hij tijgert de hele kamer door. En dat is leuk, heel leuk… Het is te gek om te zien hoe hij reageert op al het nieuws dat hij tegenkomt tijdens zijn ontdekkingsreis en geniet van het samenspelen met zijn grote broer. Finn heeft er alleen nog wel wat moeite mee dat zijn speelgoed nergens meer veilig is. En voor mij is het ook oppassen geblazen, want er gaat nog wel eens een zak knikkers over de vloer, een rubberbandje van een autowieltje af of er worden kleikoekjes gebakken op de grond. Niet bepaald veilig voor een baby die ál-les in zijn mond stopt. Gelukkig heb ik nu de Sit-me-up Floor Seat thuis staan. Een stoeltje waarin mijn kleine uk de wereld kan zien en tegelijk safe kan spelen, terwijl ik bijvoorbeeld sta te koken, de boodschappen opruim of als er een collectant voor de deur staat.

(meer…)