Blog

Mijn twee jongens doen de hele dag niets liever dan de beest uithangen. Ze klieren als apen, stampen als olifanten, brullen als leeuwen, springen in het rond als kikkers, kakelen de oren van je kop als een kip, zijn soms zo vies als varken, maar blijven uiteindelijk altijd mijn allerliefste teddyberen. De beestachtig coole kleding van Toto Knits is ze dan ook op het lijf geschreven!

(meer…)

Hè getver! Meneer buikgriep heeft ook ons huis gevonden. Net toen ik dacht dat ons gezin een keertje een virus over zou slaan, trakteerde Charlie me gisteren op een enorme spuitluier. En sindsdien wisselen diarree en overgeven elkaar af en heeft mijn arme mannetje 39 graden koorts. En alsof dat nog niet genoeg is voor dat zielige, kleine lijfje krijgt mijn baby er ook nog een paar schrale billen van. En zo’n geïrriteerde huid doet pijn! Gelukkig kan ik in dit soort gevallen altijd een beroep doen op mijn ‘SOS crème’: Naïf Diaper Cream. Al na één keer smeren, is de ergste roodheid verdwenen.

(meer…)

Of je kleine nu twee jaar is of zes, ieder kind vindt het fijn om een nachtlampje te hebben in het donker. Het geeft ze een veilig gevoel en enge schaduwen verdwijnen in het licht. Dit lampje groeit met je kind mee. Je kunt de inhoud namelijk naar hartelust veranderen. Van Duplo, autootjes, poppetjes tot zelf gevonden schatten; alles kan erin. Of wat dacht je van een bepaald thema: Pepernoten rond Sinterklaas, kerstballetjes met Kerst en watten als sneeuw in de winter. Ik heb voor Charlie en Finn ook een lamp gemaakt. Met plastic dino’s en een laagje zand. Je kunt hem op een nachtkastje zetten, maar ook aan de muur hangen. Een echte eyecatcher voor de babykamer of kinderkamer, vind je niet?!

(meer…)

Wie is er niet mee opgegroeid? Nijntje! Het is dit jaar alweer 60 jaar geleden dat de witte pluizebol uit het potlood van Dick Bruna rolde en met haar lange oren en guitige snuitje de wereld veroverde. Boekje voor boekje gevuld met eenvoudige tekeningen in heldere kleuren en herkenbare verhalen over bijvoorbeeld school, fietsen of het ziekenhuis, die aansluiten op de belevingswereld van kinderen. Ook mijn peuterhart was snel gewonnen. Ik noemde mijn konijn zelfs naar… Snuffie! Het hondje van Nijntje, wie anders?! En inmiddels lees ik samen met mijn eigen kinderen uit de prentenboeken van Bruna. Laatst zei ik tegen Finn: ‘Stel je toch eens voor… Een enorme verjaardagstaart met zestig kaarsjes en Nijn mag ze allemaal uitblazen! Magisch toch?’ Maar Finn vroeg zich vooral af of Nijntje ook mag trakteren. Nou, dat doet ze! Want wie jarig is trakteert natuurlijk! Lees maar snel verder om te zien wat voor leuks de jarige Pluis in haar jubileumjaar voor ons in petto heeft.

(meer…)

Afgelopen jaar stond bij ons volledig in het teken van een nieuw huis, een flinke verbouwing en verhuizen. Een drukte van jewelste en daar doen mijn kleine meisjes natuurlijk nog een schepje bovenop. Tijd voor een weekendje quality time met mijn lief. En dit keer hebben we het dicht bij huis gehouden, het stoere Rotterdam. We hadden beiden geen zin om lang onderweg te zijn en ach wat heb je nodig. Het is al zo ontzettend fijn om even helemaal niets te moeten. Dankzij een lief vriendinnetje, die Rotterdam expert is, zijn wij naar een paar hele leuke hotspots geweest. (meer…)

In ons kinderloze tijdperk hoorden Niels en ik het regelmatig: “Kinderen veranderen je relatie.” Papa die bij mama van de nummer 1 plaats gestoten wordt door de baby, meningsverschillen over opvoeden, een baby die het overgrote deel van je dag bepaalt, het slaaptekort dat ervoor zorgt dat je weinig van elkaar kunt hebben en de seks… Ehhh, wat is dat ook alweer? Nou, dat zou ons dus no way gebeuren! Maar twee kinderen later…

(meer…)

Toen ik zwanger was van Finn wilde ik het liefst meteen naar de winkel rennen om de baby uitzet bij elkaar te shoppen. Maar we zouden wachten tot na de twintig weken echo, hadden Niels en ik afgesproken. TIKTAK TIKTAK… Geduld is niet mijn sterkste kant, dus ik veranderde in een stuiterende hormonentijdbom. Om met twintig weken zwangerschap tot een zware ‘ik-wil-en-ik-moet-en-ik-zal-shoppen’ explosie te komen. Met de baby checklist en een goed gevulde bankpas op zak zouden we een monsterslag gaan slaan. Was dat even een teleurstelling. De doekjes, broekjes, zalfjes, rompertjes, wiegen, wagens, spenen, flessen en badjes kwam in alle winkels op ons af. Kinderwagen met drie of vier wielen, tummytub of badje, wieg of ledikant, babyfoon met of zonder beeld, ronde of vierkante box en OMG! Heb je serieus 12 hydrofiel luiers nodig?! We kwamen thuis met – en ik overdrijf niet – één ÉÉN!! slab. Gelukkig was vlak daarna de Negenmaandenbeurs. En ook die was overrompelend en imponerend. Maar ik kreeg er wel de kans om me op één plek een hele dag onder te dompelen in alle babyspullen, op mijn gemakje dingen te vergelijken en uit te proberen, advies te vragen aan deskundigen en – nog belangrijker! – andere (aanstaande) mama’s en inspiratie op te doen. En zo sloeg ik alsnog mijn monsterslag! Ik blij, hormonen blij en Niels dus ook blij. En alle zwangeren en moeders opgelet! De Negenmaandenbeurs komt er ook nu weer aan. En wij mogen entreekaarten weggeven!

(meer…)

Toen Finn een jaar geleden naast een meetlat ging staan om te kijken hoe groot hij alweer geworden was, riep ik in een opwelling: “En als je een meter bent, geven we een feestje. Een meterfeestje!” En daar houden kinderen (en papa’s!) je aan. En inmiddels is het zover. Mijn kindje die ooit met 44 miezerige centimeters ter wereld kwam, is uitgegroeid tot een boom van een kerel. Nou ja, een appelboompje dan ofzo. Maar toch, 100 centimeter moet gevierd worden. En dus geven we volgende week een knalfuif. En dat begint met een uitnodiging natuurlijk. Voor iedere gast hebben we een Rupsje Nooitgenoeg gemaakt. Nu nog een meter limonade, meterdrop en een paar meter vlaggetjes regelen! Als je trouwens wilt weten hoe we de uitnodiging gemaakt hebben, moet je nog even verder lezen.

(meer…)

De quinoa, speltbrood en superfood trends vliegen je om de oren. Maar als moeder van een baby en peuter – bijna kleuter – vind ik het al een uitdaging om überhaupt iets gezonds bij mijn kinderen naar binnen te krijgen. Soms krijg ik de indruk dat ik voor de prullenbak kook. Of ik nu twee uur in de keuken sta te zwoegen op een verse bolognesesaus of even een simpele wokmaaltijd in elkaar flans; Charlie gooit er liever mee en Finn prikt er hooguit wat vlees uit en haalt er voor de rest zijn neus voor op. Alsof hij al die worteltjes, courgette schijfjes, bloemkoolroosjes en andere groenten hoort schreeuwen: “Ik ben vies!” En dan roepen de voedingsexperts dat je vooral niet moet aandringen en dat je kind uiteindelijk wel goed gaat eten. Maar wanneer dan? Want het is wel belangrijk dat mijn energiebommetje voldoende voedingsstoffen binnen krijgt. Na oeverloos en zonder resultaat “Komt een treintje aan gereden …”,  groentegezichtjes maken en broccoli verstoppen, heb ik dan ook geheel tegen alle adviezen in nieuwe regels opgesteld. Vijf happen groenten zijn verplicht. Vind ik best schappelijk én het werkt! Ook staat er – tegen al het modevoedsel in – vaker Hollandse pot op het menu; gewoon aardappelen, vlees en groenten. Lekker simpel, want het avontuur aan tafel is al groot genoeg!

Heerlijke herkenbare tafelmomentjes

Ik ben heel erg benieuwd naar hoe jullie je kids aan het eten krijgen. En welke gezonde recepten zijn een succes? Met deze succesnummers gaan bij mij de bordjes thuis leeg …

(meer…)

Nu de lucht meer grijs dan blauw kleurt en het groen ook van alle bomen verdwenen is, is het buiten behoorlijk saai. Maar met deze ijsblokjes slinger tover je zo een regenboog aan de winterhemel. Verandert de tuin bij gebrek aan sneeuw toch nog een beetje in een winter wonderland. De gekleurde ijsstenen zijn niet alleen heel mooi om naar te kijken, maar ook heel leuk en makkelijk om met je kind te maken. Finn rent iedere ochtend als eerst naar het raam om te kijken of zijn creatie weer een nacht matige vorst heeft overleefd.

(meer…)