Blog

Designmeubels voor de babykamer of kinderkamer zijn vaak om van te watertanden. Er hangt altijd alleen zo’n hoog prijskaartje aan; minimaal een paar honderd euro! Dat geldt ook voor deze te gekke pareltjes. Maarrrrr … deze babymeubels zijn multifunctioneel en gaan lang mee. De commode wordt bijvoorbeeld een ledikant en het ledikant een juniorbed. Zo investeer je in een topstuk dat meegroeit met je kind, zijn waarde behoudt en dus duurzaam is. Kijk, daar worden we blij van!

(meer…)

In de zomer zijn wij bijna altijd op het strand te vinden. Het is om de hoek en je raakt er nooit verveeld of uitgespeeld. Zandkastelen bouwen, schelpen verzamelen, over golven met schuimkragen springen en tekenen in het zand … Het is jammer als het weer tijd is om naar huis te gaan. Daarom sluiten we zo’n dag altijd leuk af, door een boodschap te schrijven in de branding en te kijken hoe de letters ‘meegenomen’ worden door het zeewater. Finn is van de teksten. Zoals: ‘Bedankt voor de mooie kokkel’, ‘Dág zee!’ of ‘Ik vond het ijsje vandaag het leukste’. Maar onze peuterpuber baalt er natuurlijk wel stevig van dat hij dit niet ‘zelluf’ kan doen. En dus heb ik daar iets op bedacht: slippers met tekst. Met foam plaatjes en letters heb ik ‘Finn was hier’ op de onderkant van zijn slippers geplakt, zodat onze beach boy met iedere stap die hij zet, zijn berichtje achterlaat in het zand.

(meer…)

Finn is dol op tekenen. Met krijt, potlood, viltstift of wasco zet hij zijn complete fantasiewereld op papier … Of op de muur, op een stoel of op de grond. Hij vindt eigenlijk altijd wel iets om onder te kliederen. Want voor mijn mini-Picasso is het leven één groot schildersdoek dat gevuld moet worden. En mama maar boenen! Gelukkig heb ik magische sneakers ontdekt die dit probleem oplossen: Monkies. Dat zijn witte gympen waar kinderen hun eigen ontwerp op kunnen tekenen. En is je uk zijn kunstwerk zat, dan kan hij het wegpoetsen met een speciale spons en aan een nieuw design beginnen.

(meer…)

Er gaat niets boven het opentrekken van een heerlijke fles wijn met het gevoel dat je niet alleen iets voor jezelf, maar ook iets voor je kleine doet. Ik ben al een tijdje kurken aan het verzamelen om er voor Finn bootjes van te maken. Daar ging alleen wel wat tijd overheen. Veel flessen wijn hebben tegenwoordig een schroefdop en ik houd het bij af en toe een glaasje, omdat Charlie nog met mij ‘meedrinkt’. Gelukkig had vriendin Mea nog een voorraadje liggen en dus konden we toch nog snel met het knutselen van deze kurkbootjes aan de slag! Finn vindt ze geweldig. Helemaal nadat we een zeilwedstrijd hielden met rietjes en hij zijn boot het eerst naar de overkant blies.

(meer…)

Er gaat maar één ding boven een ijskoud ijsje op een hete zomerdag. Twee ijskoude ijsjes op een hete zomerdag! We moeten voor één keer maar een oogje dichtknijpen mama’s, want voor dit muzikale knutselidee heb je namelijk twee ijsstokjes nodig. Eerst eet je in de schaduw van een boom of parasol de ijsjes op en daarna is het tijd voor funky music uit je zelf gemaakte houten mondharmonica!

(meer…)

Bzzzzzz … Je kent het wel; zit je op een warme zomerdag lekker met de kids in de tuin een glas koude limonade te drinken, zoemen er een paar wespen heel irritant om jullie heen. Je weet dat je het beste rustig kunt blijven, maar ik word daar toch altijd zenuwachtig van. Voor je het weet neemt er één een duik in het frisdrankje van je kleine en verdwijnt het bijtgrage beestje met de volgende slok zo in zijn keelgat met alle gevolgen van dien. En dus maak ik om wespensteken te voorkomen vaak een wespenval van een oude frisdrankfles en wat limonadesiroop. Maar dat gedoe is nu verleden tijd. Er is een nieuwe gadget op de markt die wespen en andere insecten voortaan uit de drankjes houdt. De Prikit!

(meer…)

Baby onder de douche klinkt ideaal, hup even snel mee met papa onder de sproeiers en klaar is kees. Helaas vond Reva de douche vanaf het eerste uur een verschrikking. Na een aantal pogingen met een enorm waterballet en een hysterische Reva als gevolg was ik er ook wel klaar mee. Toen onze tweede dochter Lucy werd geboren probeerde ik meteen weer een douchesessie. En lucky me, ze vond het heerlijk en ik ook want het is meteen samen een fijn quality momentje. Alleen sta ik niet heel relaxed met zo’n klein glibberig nat lijfje in mijn armen. Ondertussen probeer ik Lucy namelijk nog een beetje links en rechts in te soppen.
(meer…)

Yes! Bijna vakantie! Nog even en wij stappen in de auto richting zonnig Italië. Maar met twee kleine kinderen is dat een behoorlijke uitdaging. Voor Finn is het ritje van Haarlem naar zijn neefje in Wageningen al een wereldreis. Dus nu we ruim tien keer zo ver weg gaan, ga ik ervan uit dat de verveling zeker toeslaat. Om het op de achterbank toch nog gezellig te houden – en voor ons dus ook – heb ik voor mijn ongeduldige ukkepuk een play tray voor onderweg gemaakt. Deze speeltafel met een enorme variatie aan speelgoed en spelletjes die met klittenband aan het blad kleven, moet ons ontspannen naar de plaats van bestemming brengen. Italy here we come!

(meer…)

Alweer bijna een jaar geleden bracht ik Finn voor het eerst naar de peuterspeelzaal. En oh, wat vond hij het spannend! En ik ook! Toen ik hem na een ochtendje proefdraaien voor het eerst alleen achter moest laten, huilde hij niet. Het was nog erger. Hij liet zich gelaten door de juf uit mijn armen plukken en ik las op zijn gezicht dat hij helemaal in zichzelf keerde van angst. Mijn moedergevoelens schreeuwden: ‘Pak ‘m en ren weg!’ Gelukkig waren de juffen enorm lief en wist ik dat hij in goede handen was. Ze hebben hem aandacht en liefde gegeven en geduld met hem gehad in plaats van hem meteen het stempeltje verlegen te geven. En na een aantal weken stapte mijn observerende kindje van de bank, sloot zijn eerste vriendschap en begon te spelen. En nog een paar weken later was mijn kat-uit-de-boom-kijker veranderd in één van de belhamels uit de klas. Toen Finn zijn broertje kreeg, was dezelfde klas een fijne, vertrouwde plek om op terug te vallen. En ook hebben de juffen enorm geholpen met zindelijk worden. Daarnaast komt mijn peuter altijd met mooie knutselwerkjes thuis. En wat hebben we mooie zelfgemaakte cadeautjes gekregen met Vader- en Moederdag. Lang verhaal kort: juffen zijn goud waard! En dus verdienen zij het ook wel eens om in het zonnetje gezet te worden. En dus hebben Finn en ik een bedankje voor juf gemaakt.

Ik vergeet het nooit meer. 1988, ik was 7 jaar. Nederland speelde de EK finale tegen de Sovjet Unie. We zaten met het hele gezin op de bank, allemaal in het oranje. Mijn vader met de Nederlandse vlag om zijn schouders. Ik keek volgens mij meer naar hem dan naar de buis, want op zijn gezicht gebeurde het. Ik voelde zijn spanning. En toen was daar die eerste goal van Gullit. Hij kopte de 1-0 in vanuit een hoekschop! “Prachtig!”, juichte mijn vader. En dat vond de commentator ook. We sprongen, lachten en juichten. Hup Holland Hup! En toen Van Basten het spel daarna besliste door de 2-0 binnen te schieten en Nederland de voetbaltitel greep, werd ons huis te klein. We gingen de straat op, dansend, toeterend … En niet alleen bij ons, maar overal was het gekkenhuis. Je hoorde iedereen juichen en zingen en alle buren vlogen elkaar om de hals. Wat een feest! Volgende week staan er weer nieuwe helden in het veld die het voor ons allemaal moeten gaan doen. En ik hoop vurig dat we het ver gaan schoppen, zodat Finn een zelfde soort herinnering krijgt. Aan ons supporters zal het in ieder geval niet liggen. Wij zitten er alvast klaar voor met onze zelf gemaakte WK toeter!