Lekker is dat! Je hebt het hele rijk voor je alleen, alle kusjes en knuffels zijn voor jou en dan opeens tadaaaa daar is je lieve babybroertje of zusje. Leuk? Niet leuk? Het ene kind is helemaal in de gloria met de nieuwe aanwinst binnen het gezin. Een ander kind denkt ‘wie ben jij, wat kom je hier doen, dit is mijn terrein’. De dynamiek in het gezin verandert compleet met de komst van een tweede. Reva en Lucy schelen precies anderhalf jaar en zijn ontzettend gek op elkaar. Maar het zijn ook echt twee pittige kippetjes die elkaar met enige regelmaat letterlijk in de haren vliegen. Nu doe ik het opvoeden heel erg op gevoel, maar soms voel ik me in tweeën gesplitst als ze ruzie maken. Hoe kun je het beste reageren? Wat werkt wel en wat niet? Ik haalde weer nieuwe inspiratie uit het boek How2Talk2Kids ‘Broer en zussen zonder rivaliteit’.
Het boek geeft je meer inzicht in je eigen reacties en hoe het werk tussen broertjes en zusjes. Vaak reageren we automatisch op ruziënde kids, me too, en soms werkt dat juist net niet. Dit waren voor mij de handige tips die ik heel goed kan gebruiken.
– Maken de kids ruzie, negeer het en denk aan je eerstvolgende vakantie.
Ze moeten zelf leren om met conflicten om te gaan en naar oplossingen te zoeken. Slaan ze elkaar bijna de hersens in, grijp even in en help ze weer op de goede weg. Geef een suggestie en voor je het weet wordt er weer geknuffeld. It’s working!
– Erken gevoelens
Ook al zijn het negatieve gevoelens die een ruzie met zich meebrengt benoem het gevoel en verwoord het verlangen. Soms is een kindje super gefrustreerd terwijl het eigenlijk gewoon een dikke knuffel van mama wilt hebben. Lukt het niet in woorden om het gevoel te benoemen probeer het eens door middel van creativiteit (klei, tekenen, verven).
– Stel duidelijke grenzen
Kinderen mogen dus hun gevoelens uiten, maar wel binnen de grenzen. Pijn doen of kwetsen is not done.
– Geen etiketten plakken
Ouders vergelijken kinderen vaak met elkaar om ze aan te moedigen. In werkelijkheid wakkeren we dan juist de competitie aan. Oeps, guilty! Toen Reva in de ik-wil-niet-eten fase zat, heb ik ook regelmatig gezegd dat Lucy wel héééél goed haar bordje kon leegeten. Het werkte trouwens voor geen meter. Beter is je kind rechtstreeks te vertellen wat je wilt zonder naar zijn broer of zus te verwijzen.
– Nooit goed genoeg
Ook al doe je mega je best om je kinderen gelijk te behandelen, het is nooit goed genoeg. Geef kinderen genoeg individuele aandacht en laat zien dat je van hem of haar houdt op een unieke manier. Als ik met Reva zit te knuffelen dan komt bulldozertje Lucy ook haar plekje bij mama opeisen en wurmt ze zich ertussen. Ik plan steeds vaker een quality time momentje apart in. We hoeven tenslotte niet altijd alles samen te doen.
– Geen rol toebedelen
Als ouder vind je het vaak fijn om je kind qua karakter te kennen. Logisch! Alleen duwen we onbewust een kind dan vaak ik een rol van bijvoorbeeld oudste, jongste, Pietje precies, clown, de stille van de familie. Kinderen gaan zich vaak dan ook naar die rol gedragen. Helemaal als ze weten dat bepaalde rollen voordeel opleveren, de clown van het gezin die weet dondersgoed hoe hij alles voor elkaar kan krijgen.
– Geen partij kiezen
Bij een ruzie zijn er geen daders en slachtoffers meer, steun beide kinderen zonder partij te kiezen. Leer het ene kind hoe het zich moet gedragen en geef een nieuwe kijk op de situatie. En laat het andere kind zien hoe het voor zichzelf kan opkomen. Zo help je beide kinderen weer een beetje op weg en hopelijk weten ze voor een volgende keer beter hoe ze met de situatie om moeten gaan.
– Terugkerende issues
Soms komt hetzelfde probleem tussen twee kindjes steeds weer terug. Extra aandacht hiervoor is belangrijk anders blijft het terugkomen. Hier komt coach mama om de hoek kijken. Wat zijn de gevoelens van allebei de kindjes en laat ze zelf oplossingen bedenken en kiezen. Reva is Lucy vaak al twee stappen voor en regelt de boel al voordat Lucy überhaupt zelf een stap kan zetten. Lucy wordt hier zwaar gefrustreerd van en ontploft steeds, hoe lief Reva het ook bedoelt. Reva begint nu steeds meer te begrijpen dat ze Lucy ook zelf moet laten beslissen. En Lucy zegt het nu iets meer met woorden in plaats van oorverdovend te gaan krijsen.
– Samen spelen, samen delen
Die zin kan ik echt iet meer horen ;-(. Door kinderen te dwingen om te delen bereik je juist dat ze zich gaan vastklampen aan hun eigendommen en deze voor zichzelf willen houden. Geef ze zelf de verantwoordelijkheid om het op te lossen. Maak regels wat betreft het lenen en gebruiken van elkaars spulletjes. Speelgoed wat beneden staat mag door iedereen gebruikt worden. Speelgoed dat je graag voor jezelf wilt houden, bewaar je op je kamer. Lekker duidelijk!
Misschien gebruik je sommige tips al of geeft het je juist weer nieuwe handvaten op hysterische momenten. Het blijft een lastig klusje om eigenwijze draakjes in het gareel te houden. Ben je ook nieuwsgierig geworden naar het boek? Vandaag mogen we maar liefst 5 exemplaren weggeven van het boek ‘Broers en zussen zonder rivaliteit’. Laat ons hieronder weten waarom jij wel een beetje hulp kunt gebruiken en wie weet kunnen wij jou straks heel blij maken.
Geef een reactie