Het is ruim 3 jaar geleden dat ik zwanger was en tijdens een mooie reis door Oman onrustig werd van de gedachte dat het reizen heel anders zou zijn of niet meer zou gaan met een kleintje…
Mijn naam is Servia en op tweede Kerstdag ben ik samen met mijn vriend Florian en onze dochter Rosa van 2,5 jaar in het vliegtuig gestapt naar Sri Lanka. In maart dit jaar besloten we om niet te wachten op het winnen van een loterij en we telden onze spaarcenten. Niet meer om die mooie auto te kopen, maar om samen een lange reis te gaan maken. In bijna 180 dagen door Azië en Australië!
Nadat we allebei groen licht kregen van onze werkgever, maakten we een lange lijst van things to do: Route schetsen, tickets boeken, vaccinaties, visa, woning verhuren, auto verkopen, verzekeringen uitbreiden, katten onderbrengen, overdracht werk, bankzaken, stopzetten kinderdagverblijf en zo nog heel veel andere dingen die we van te voren niet hadden bedacht. Tot aan de dag van vertrek werden belangrijke zaken geregeld. De laatste weken voor vertrek tussendoor enorm genoten van borrels, etentjes, lunches en nog meer etentjes of andere leuke dingen onder de noemer ‘afscheid nemen’. Voor Rosa is het ook spannend, ook al weet ze niet precies waarom. “Ik ga op vakantie naar de olifanten”, zegt ze trots als iemand er naar vraagt. De dag van vertrek kwam dichterbij, de spanning nam toe, met soms ook een slapeloze nacht. “Alles geregeld?” “Klaar om te gaan”? “Stoer zeg met een peuter!” “Al aan het aftellen?”
We zijn inmiddels weg, klaar voor een bijzonder avontuur. Ongeveer iedere twee weken schrijf ik een blog voor Lady Lemonade. Reizen jullie met ons mee? Wordt vervolgd!
Laat een antwoord achter aan Ruud Reactie annuleren